Studia - japonistyka

Kto z was chciałby studiować japonistykę?? Co wiecie na temat warunków przyjęcia??

Z tego co mi wiadomo, to Japonistyka jest obecnie tylko na 3 uczelniech w Polsce: Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Jaggieloński i Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu. Warunki przyjęć, no oczywiście jeden z najtrudniej dostępnych kierunków w Polsce (na jedno miejsce przypada ok 20 osób). Co do matury, nie wiem dokładnie jak jest teraz, ale trzeba mieć po ok 100% z rozszerzonego angielskiego i polskiego, żeby mieć szansę się dostać :/ I to jest ten największy problem.

Obecnie nie orientuję się co jak jest z rozmową kwalifikacyjną. Chyba 2 albo 3 lata temu na UW była rozmowa kwalifikacyjna, i potrzebna była znajomość tych książek:

1. Estetyka japońska : antologia / red. Krystyna Wilkoszewska. – Kraków : Universitas, 2001
2. Ian P. McGreal Wielcy myśliciele Wschodu. – Warszawa : Al Fine, 1997
3. Wiesław Kotański W kręgu shintoizmu. Warszawa : Dialog, 1995
4. Mikołaj Melanowicz Literatura japońska. T. 1-3. - Warszawa : PWN, 1994-1996
5. Ewa Pałasz-Rutkowska, Katarzyna Starecka Japonia. – Warszawa : Trio, 2004 (Historia Państw Świata w XX wieku)
6. Jadwiga Rodowicz Pięć wcieleń kobiety w teatrze no. – Warszawa : Pusty Obłok, 1993
7. Jolanta Tubielewicz Historia Japonii. – Warszawa : Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984
8. Jolanta Tubielewicz Mitologia Japonii. – Warszawa : Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1977
9. Jolanta Tubielewicz Słownik kultury Japonii. -Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1996
10. Jolanta Tubielewicz Japonia zmienna czy niezmienna? – Warszawa : Trio, 1998

Sprawdziłbym jak to wyglląda teraz, ale strony tych uniwersytetów są szczerze mowiąc trochę nieczytelne, a przynajmniej ja się w nich nie łapię Jeśli ktoś ma jakieś świeże pewne info to proszę o zamieszczenie ich tutaj.

Nie dla mnie takie cosik Ja juz mam Swoje plany na przyszlosc

nawet mozna powiedziec, ze ten kierunek jest BARDZO trudny (jaonski to chyba jeden z najbardziej 'odrebnych' jezykow swiata!!) wiec prosto jest rzec- dostaja sie tylko najlepsi.

Kami-sama... a ja zawsze marzyłam o japonistyce... ale nie ma bata, nie dostanę się . No, ale też już inne plany mam, więc nie taka tragedia

Mio_Hio napisał:

Kami-sama... a ja zawsze marzyłam o japonistyce... ale nie ma bata, nie dostanę się . No, ale też już inne plany mam, więc nie taka tragedia

Też mam plany ale chyba się nie spełnią....
i chyba znowu będe o chlebir i wodzie i żyła złudnymi prognozami...ale podobno wiara czyni cuda

Kari- chan, ale przynajmniej wiesz co chcesz robić. Ja mam ten problem, że cały czas waham się pomiędzy 3 lub 4(zależy od nastroju ) kierunkami i potem będzie ten problem co wybrać :/
W dostaniu na japkę najstraszniejsze są te wymagane wyniki z matury. Angielski można jeszcze zdać, wystarczy naprawdę dobrze umieć, ale polski rozszerzony?? Ja usłyszałem tematy z tego roku, to się załamałem (z resztą maturzyści też )

(no, podobno ang. w tym roku tez byl dosc trudny ^^) hmm, ja bym z tm raczej nie miala jakiegos wiekszego problemu, bo akurat te dwa przedmioty mi ida najlepiej (hmmm, ciekawe czemu z polaka mam 4 i 5, a z ang. 5 i 6...xDDD), aczkolwiek to byloby z pewnoscia jakies utrudnienie...

o ja cię xD ja z polaka mam 3/4 a z ang chodzę na dodatkowy (w gim. już nie) to mam piątki bo 6 nie ma... a może są tylko ja o tym nie wiem xD aczkolwiek zawsze dostaje nagrodę z polskiego sie tylko poprawić i mozna lecieć na japonistykę ale trzeba wkuwać ;( głupio ze trzeba rozszerzony polski... ;( przecież ja umiem polski...

Obecnie japonistykę można studiować w Łodzi i Poznaniu. Jeżeli myślicie że japoński jest trudny to sie niestety mylicie:P Nasz ojczysty jeżyk jest jednym z najtrudniejszych języków świata. Przykład: w japońskim jest około 50 sylab, a w polskim mniej więcej 300 xD A jeżeli chodzi o kanji to nie ma co sie martwić nawet 80-letni japończycy nie znają całego kanji Oni sie poprostu uczą tego całe życie. Dodatkowo mamy przewage np: nad amerykanami bo w naszym języku występują miękkie dzwięki np: ś, ć itp. dlatego z łatwością możemy wymawiać japońskie słowa np: chibi (mały) czt. ćibi.

to prawda Japoński jest w Łodzi- wiem bo mieszkam tam, a ogolniej rzecz biorąc mozna sie go uczyć na stosunkach międzynarodowych. Mam znajomych którzy w taki sposób sie go uczą.


Co do polskiego to prawda- jest to jednen z najtrudniejszych jezyków świata- znajduje sie w pierwszej czwórce, czy jakos tak Japonski w sumei nie jest trudny, tylko ta pisownia zmyla wszystkich

Tez własnie sie niedawno nad tym zastanawiałam że polski to najtrudniejszy jest i ze my mamy sie najlepiej bo jak chcemy sie uczyc angielskiego to zawsze bedziemy miec poprawna wymowe i z Japonskim tak samo

Tak, japoński nie jest trudny. Uczyłem się go trochę czasu i muszę powiedzieć, że z całkiem niezłymi wynikami (a przynajmniej mnie zadowalały). Jednak jeśli chodzi o studia, to jest już całkiem inna bajka. Ciężko się dostać a podobno jeszcze trudniej utrzymać.

Z tego co kojaże to w Łodzi jest rozmowa kwalfikacyjna, obowiązkowa znajomość angielskiego poziomie tzw. komunikatywnym czyli trzeba umiec sie dogadac dobrze ale nie trzeba znac dobrze gramatyki. Jeszcze jest wymagana znajomość histori Polski i Japoni. A jak zna sie japoński na poziomie podstawowym to juz wogóle wypas xD

Kanarek napisał:

Jednak jeśli chodzi o studia, to jest już całkiem inna bajka. Ciężko się dostać a podobno jeszcze trudniej utrzymać.

dlatego o studiach nawet nie myślę. Po prostu sama chce sie nayczyc tego jezyka dla siebie Kiedys juz co neic oumialam ale mialam (z pewnych powodów) 2-3 letnia przerwe i troche pozapominalam

Polemizowałbym trochę ze stwierdzeniem, że japoński nie jest trudny.
Fakt, wymowa dla Polaków - bułka z masłem.
Tworzenie form - da się opanować.
Użycie odpowiednich struktur w odpowiedniej sytuacji - z tym są już duuuże problemy. Nie zauważa się tego na początku nauki, kiedy poznaje się podstawy, ale potem zaczynają się schody. Oczywiści można mówić nienaturalnie i nadal będzie się zrozumiałym, jednak moim zdaniem jak już się czegoś uczyć, to porządnie.
A studia zgadza się, potrafią wkurzyć :-)

slawek15 napisał:

Użycie odpowiednich struktur w odpowiedniej sytuacji - z tym są już duuuże problemy. Nie zauważa się tego na początku nauki, kiedy poznaje się podstawy, ale potem zaczynają się schody.

wydaje m iksie, ze ito da sie jakos przyswoic- tylko trzeba zawsze kiedy sie juz posługuje językiem zwracać uwagę. A to, że ktoś to pomija to wynika bardziej z niedbalstwa, niz z niewiedzy. Choc oczywście swoją drogą kazdy inaczej przyswaja wiedzę

Oczywiście, że sie da, ale wtedy japoński przestaje się wydawać już "taki prosty".
Pomijam fakt największej cholery tego języka, jaką jest pismo....

o tym już wspomniałam- napisałam, że pomijając pismo jezyk nie jest taki trudny

jak dla mnie japoński jest 100 razy łatwiejszy od angielskiego xD
Z kanji też nie mam większego problemu, jakoś łatwo mi się je zapamiętuje...z tym, że czasami jak przychodzi przeczytanie lub zrozumienie jakiegoś złorzenia to się robi gorąco xD

A ile ich już znasz?

Zapamiętanie kształtu to jedno, a zapamiętanie czytań (nie tylko tych z jouyou) to drugie. Nawet jak się zna wszystkie czytania, to trzeba wiedzieć, którego użyć w danym złożeniu, z czym problem ma często znaczna część samych Japończyków, zwłaszcza w nazwach własnych, imionach i nazwiskach.

A co do angielskiego.... Jest on nam bliższy kulturowo i bardziej powszechny, przez co jednak łatwiej jest się go nauczyć przeciętnej osobie.

razem ze wszystkimi czytaniam znam i podstawowymi złorzeniami ok 380 (tam +/- ;P)
rozpoznawane w tekstach, czasami mam z nimi problem w złorzeniach ok 300
i jeszce troche takich co wiem tylko co oznaczają.

Z angielskim nie mam jakiś tam większych problemów, umiem się dogadać, ale słabo u mnie z gramatyką, bo jej nie rozumiem (nigdy w szkole angielskiego nie miałam).

No to trochę się jeszcze poduczysz i zaczną się schody. Nie ma osób, przynajmniej ja nie znam, które by się w kanji'ach nie myliły. Chodzi tu zwłaszcza o złożenia. Osobiście lubię kanji, ale i tak uważam, że ich system pisma jest najbardziej popieprzony na świecie. Dodaj do tego system nauki (nie tylko pisma) na japonistyce i już wiesz, co czuję...

slawek15 napisał:

A co do angielskiego.... Jest on nam bliższy kulturowo i bardziej powszechny, przez co jednak łatwiej jest się go nauczyć przeciętnej osobie.

zgadza sie, podobnie jest z angielskim.. Myślę, ze mozna też pod to podciągnac włoski, hiszpanski i francuski- sa to bowiem jezyki z którymi każdy Polak, Europejczyk ma stycznosć. Z innymi jest probem taki, iż choć nie zawsze są trudne to wygladaja na to przez to, że zupełnie różnią się od tych, któe przecieetny człwoiek słyszy

Zgadzam sie tutaj ze Sławkiem.. Może i kanji na począktu nie są trudne, ale jak nie powtarzasz to możesz być geniuszem i kaplica.. Ja w środę zamykam mój etap nauki jouyou [1945 znaków] testem i jakoś nie jestem tego testu pewna... Co do trudności języka to własnie gramatyka jest przyjemna i nieskomplikowana, wymowa łatwa, ale żeby mówić naturalnie:/ oj nie nie nie.. To juz nie jest ani proste, ani przyjemnie [znacyz sie jak sie nie udaje, to i przymne nie jest;)] Od 3 lat uczę się intensywnie japońskiego, od 3 lat zapominam też sukcesywnie angielski, ale nadal bardziej pewna jestem swoich zdań po ang niż po jap... Im dalej w las zwany nihongo tym ciemniej :)Ale nie zrażajmy się, żeby się dogadać prostymi formami nie trzeba wiele Zeby poczytać mange już wiecej, ale to nadal nie tyle, by plynnie mówić ;P

tak, tak gdyby nie te znaki to Japoński byłby prościejszy. Ale bez tych znaków Japonia nie byłaby Japonią ;P Ja już sie nauczyłam ok. 7 znaków hiragany BIJE REKORDY hahahha