OffTopic

Karol ale ty masz gadane Zgadzam się ze wszystkim co napisałeś.

Nanaka to, że jesteś tolerancyjna to plus dla Ciebie, większość ludzi tej tolerancji niema i jeśli nie pasujesz do ich nazwijmy to "standardów" to cię sponiewierają i będą traktować jak kogoś z innej planety.

nie przejmuj sie tym co mowia
ja tez nie ma kolorowo przez moje dziecinstwo
nie do konca pooze z podkarpacia urodzilem sie kolo Szczecina
i trafilem do domu dziecka na szczescie znalazly sie osoby, ktore nie chcialy
mnie i jak sie pozniej okazalo moja mlodsza siostre o ktorej nic nie wiedzialem.
Od poczatku kiedy poszedlem do szkoly bylem popychadlem , nieudacznikiem
Przez to ze bylem z domu dziecka ,wykrzykiwano mi to wszedzie nawet na ulicy
nie mialem zadnego kolegi ani przyjaciela, ucieklem z domu bedac w 3 klasie podstawowki
chcialem odnalezc swoich prawdziwych rodzicow zapytac sie ich: dla czego? doszedlem
do polowy drogi Rzeszow byl najpierw moim celem ale sie nie udalo , wtedy to uslyszalem
ze my dzieci z domu dziecka takie jestesmy uciekinierzy itp powiedziala to nauczycielka
nic nie poddalem sie zaczolem wiecej sie uczyc rozwinac 10 krotnie swoj talent i pokazac go
dzieki ciezkiej pracy zyskalem kolegow w podstawowce
zaczelo sie gim historia zatoczyla kolo znow ciezko pracowalem i wtedy zaczolm bronic swoich pogladow
badz samego siebie nazwali mnie fajter bo stoczylem wiele solowek w obronie tej rodziny badz staych
kumpli z podst. nie balem sie juz
niestety mialem maly problem z nauczycielka i uieklem psyhika mi padla gdyz uczen nigy nie wygra z nauczycielem znow kieronek Rzeszow ale dotarlem
tym razem ,szedlem cala noc bez jedzenia i picia ale bylem z siebe dumny bo przelamalem sie i odkrylem swoja sile odnalazlem podczas tej wedrowki swoje drugie ja bylem padniety ale chcialem juz wrocic
doszedlem do sanoka a z tad do krosna nauczcielka oberwala za znecanie sie ,nie byle jedynym
ale to ja jej pokazalem i zostalem w calej szkole okrzykniety bohaterem do ktorej nie wrocilem
moje zycie to droga walki nie jet latwe ale nie poddam sie i wierze ze pewnego dnia spotkam swoja
prawdziwa rodzine i zadam jej to pytanie ,ktore mnie boli :dla czego mi tak zrobili ze wystawili mnie na cierpienie i wyszydzenie?

Ja też kiedyś wszystkich lubiłem, wierzyłem, że wszyscy ludzie są dobrzy i mili, że mam dobrych przyjaciół. Teraz ci tak zwani "przyjaciele" przypominają sobie, że istnieję na tym świecie tylko jak coś potrzebują. Pewnie jakbym teraz gdzieś zniknął to nawet by tego nikt nie zauważył

Marcinsan nigdy nie byłem w twojej sytuacji i nie wiem jak się w niej postawić, co prawda jestem od 7 lat półsierotą, ale to nie to samo. Jestem pełen podziwu twojej determinacji i wierzę, że kiedyś spotkasz swoją prawdziwą rodzinę i wszystko sobie wyjaśnicie.

nanaka napisał:

Hmm... nadal nie widzę w tym możliwosci poczucia strachu. Raczej boją się osoby 'inne' tego, że zostaną odrzucone. Właściwie wszystko zależy od naszego charakteru i sposobu patrzenia na innych... może nie rozumiem bo jestem tolerancyjna na wszystkich. Może nie boję się 'innych' bo sama jestem 'inna'. Hmm.. Tak, może to dlatego ;PP

Strach działa w dwie strony - grupa boi sie tego "innego" i go odrzuca i szmaci, "inny" kiedy widzi, że nie jest mile widziany tez sie boi pozostaje bierny i jest dla innych jak piąte koło u wozu. Traktowany jest jak powietrze albo mają takiego za psychola (bo z nikim nie gada, z nikim z klasy sie nie zadaje lepiej go zostawie pewnie jakiś dziwak). Grupa tworzy poczucie bezpieczeństwa.W sumie po pewnym czasie taka osoba może stac sie szaleńcem, socjopatą, socjofobem, jeżeli zobaczy że nic nie znaczy dla innych. Sam jestem raczej samotnikiem i wiem o czym mówie. Poznałem sie na ludziach i teraz znajomych wybieram bardzo ostrożnie.

Niby wiem co chcecie powiedzieć, ale jakoś nie potrafię tego połączyć z rzeczywistością. Nie... Jak dla mnie to nie jest strach. Nie widzę tu żadnego strachu u normalnych. Nie ważne, ile będziecie mi to tłumaczyć, i tak tego nie dostrzegę. Żeby zrozumieć trzeba doświadczyć. Nie jestem normalna, więc nie wiem, jak to jest bać się innych. Za to zbyt dobrze wiem, co znaczy bać się odrzucenia. Ale... skończmy to ^^

Cytat :

Żeby zrozumieć trzeba doświadczyć.

Tak, to prawda - jakbym sam nie pzrezył ww incydentów, to bym miał nadal wielka wiarę w ludzi:D

Cytat :

Nie jestem normalna, więc nie wiem, jak to jest bać się innych

To chyba nie ma nic do rzeczy wg mnie:)

Cytat :

Za to zbyt dobrze wiem, co znaczy bać się odrzucenia

Boisz sie dlaczego? Dlatego że jesteś "inna" czy że tamci są "inni"? A może inny powód?

Temat ciekawy, fajnie sie rozwija więc warto konwersować

Jeżeli boimy sie odzucenia to rownoznaczne jest to ze strachem do innych. Przynajmniej dla mnie. Często jest tak, że jeśli chcemy czegoś bardzo uniknąć to wpadamy w to jeszcze bardziej. Są też tacy, ktorzy maja złe doświadczenia z poprzednich grup i celowo pozostają na uboczu. Ktos raz odrzucony może być przewrazliwiony na tym punkcie. Jeśli chodzi o "normalnych" czyli "grupe" to masz racje, wcale nie musi to być strach przed tym "innym od wszystkich". Ludzie lubią sobie szukać kozła ofiarnego, kogoś na kogo mogą patrzeć z góry. Lubią widzieć że są gorsi (oczywiscie ich zdaniem) od nich. Czują się wtedy pewniej. Niektórzy szmacą innych dla czystej przyjemnosci.

Nanaka - napisz dokładnie o co Ci chodzi, może nie trafiłem do Ciebie tak jak chciałem. Mam rózne doświadczenia życiowe, Wy myśle też i warto podzielić się z innymi przemyśleniami.

Wg. mnie też ciekawy temat i z ciekawoscia wypatruje Waszych wypowiedzi. Może uda sie wciągnąć w temat reszte (oczywiscie nikogo nie wciągamy na siłe )

Karol napisał:

Cytat :

Nie jestem normalna, więc nie wiem, jak to jest bać się innych

To chyba nie ma nic do rzeczy wg mnie:)

Hmmm, właściwie chyba masz rację, bo w końcu ja mogę bać się innych 'innych', ale jestem tolerancyjna, więc tego nie zauważam.

Karol napisał:

Cytat :

Za to zbyt dobrze wiem, co znaczy bać się odrzucenia

Boisz sie dlaczego? Dlatego że jesteś "inna" czy że tamci są "inni"? A może inny powód?

Skoro ja jestem inna to jak tamci mogą mogą być inni? ;] Oczywiście, iż dlatego, że ja jestem inna. Myślę, że każdy inny czuje strach przed normalnymi, którzy go nie akceptują oraz przed tym czy wogóle zechcą go zaakceptować takim jakim jest. W sumie zależy to też od chcrakteru innego i doświadczeń życiowych. Jeśli został już kiedyś odrzucony, to będzie sie bał, ale jeśli nie, to pewnie nie bedzie odczuwał strachu. Ja jestem w trochę skomplikowanej sytuacji, o której nie będę mówić na forum, bo zbyt długo, by opowiadać. ;PP

Hijikata:

Cytat :

Jeżeli boimy sie odzucenia to rownoznaczne jest to ze strachem do innych.

Strach do innych w jakim sensie? Są różne rodzeje strachu przed ludźmi. Można bać się ich z wyglądu, zachowania, przewagi w chierarchi społecznej, albo chorób psychicznych. Chyba zaczęłam rozumieć o co wam chodzi...

Cytat :

Nanaka - napisz dokładnie o co Ci chodzi

No bo nie rozumiem, jak normalni mogą się bać innych? Nie potrafię dostrzec u nich strachu. Widzę raczej żądzę władzy i zapanowania nad innymi, ale gdzie tu jest strach? Boją się, że też staną się inni? Przecież można zaakceptować ta inność i pozostać sobą.

Łatwo powiedzieć, że normalni mogą zaakceptować i pozostać sobą, ale oni boją się, że jeśli zaakceptują tą inność i będą z nimi przebywać to po pewnym czasie staną się tacy jak oni. Ludzie przeważnie dążą do władzy i do panowania nad innymi ludźmi, strach jest w tym, że oni boją się, że inni z swoimi poglądami i zachowaniem nie będą chcieli podporządkować się ich władzy.

I dokańczając wypowiedz Kei'a - i wtedy zamiast argumentow i olewania zaczynaja uzywac sily fizycznej lub zastraszania;]

Czyli normalni boją się, ale nie są tego świadomi?

nanaka napisał:

Czyli normalni boją się, ale nie są tego świadomi?

Nie ma czegoś takiego jak nieswiadomy strach.

Karol napisał:

I dokańczając wypowiedz Kei'a - i wtedy zamiast argumentow i olewania zaczynaja uzywac sily fizycznej lub zastraszania;]

Taak, jednostka nie wygra z cała grupą i albo sie podpożadkuje, albo zostaje outsiderem.

Nanaka napisał:

Strach do innych w jakim sensie? Są różne rodzeje strachu przed ludźmi. Można bać się ich z wyglądu, zachowania, przewagi w chierarchi społecznej, albo chorób psychicznych. Chyba zaczęłam rozumieć o co wam chodzi...

Można miec z ludzmi złe wspomnienia i bać sie kolejnego odrzucenia. Mozna miec fobie społeczną...

Nanaka napisał:

No bo nie rozumiem, jak normalni mogą się bać innych? Nie potrafię dostrzec u nich strachu. Widzę raczej żądzę władzy i zapanowania nad innymi, ale gdzie tu jest strach? Boją się, że też staną się inni? Przecież można zaakceptować ta inność i pozostać sobą.

Odpowiedz:

Cytat :

Ludzie lubią sobie szukać kozła ofiarnego, kogoś na kogo mogą patrzeć z góry. Lubią widzieć że są gorsi (oczywiscie ich zdaniem) od nich. Czują się wtedy pewniej. Niektórzy szmacą innych dla czystej przyjemnosci.

Boją się i dlatego poniżaniem innych bronią siebie? Hmmm... Zrozumiałam co chcecie powiedzieć. Zgadzam się z wami ^^, ale jednak sama często się nie spotykam z tym zjawiskiem, albo nie jestem tego świadoma. Hmmm... Muszę więcej poobserwować.

nanaka napisał:

Boją się i dlatego poniżaniem innych bronią siebie? Hmmm... Zrozumiałam co chcecie powiedzieć. Zgadzam się z wami ^^, ale jednak sama często się nie spotykam z tym zjawiskiem, albo nie jestem tego świadoma. Hmmm... Muszę więcej poobserwować.

Nie siedzimy innym w głowach, możemy tylko analizować zachowania innych i wg. własnych przeżyć i doświadczeń wyciągać wnioski.

Dużo rzeczy można wyczytać z twarzy człowieka. Z tym wyciąganiem wniosków nie jest tak łatwo, nieraz przez nasze wcześniejsze doświadczenia wyciągamy błędne wnioski, możemy przez to skrzywdzić człowieka, który chce nam pomóc.

Kei napisał:

Dużo rzeczy można wyczytać z twarzy człowieka. Z tym wyciąganiem wniosków nie jest tak łatwo, nieraz przez nasze wcześniejsze doświadczenia wyciągamy błędne wnioski, możemy przez to skrzywdzić człowieka, który chce nam pomóc.

Tak, czesto jest tak że po pierwszym wrażeniu jakie na nas zrobi osoba szufladkujemy go do okreslonego typu człowieka (często pochopnie). Ja jednak lubie sie komus dokładniej przyjrzeć zanim go ocenie.

Hijikata napisał:

Ja jednak lubie sie komus dokładniej przyjrzeć zanim go ocenie.

Taaak, nie powinno się oceniać ludzi tylko po pierwszym wrażeniu. Dla mnie jest to bezpodstawne. Inaczej ocenimy człowieka jeśli znamy go tydzień, a inaczej jeśli znamy 6 lat. Ja też nie lubię oceniać ludzi z marszu przy pierwszym spotkaniu. I nie lubię gdy ktoś tak robi, bo mnie to irytuje i strasznie denerwuje. Jeśli się ocenia kogoś na podstawie pierwszego wrażenia, to moim zdaniem samemu nie ma się zbyt wysokiej wartości. By oceniać kogoś trzeba wpierw trafnie ocenić siebie.

Jakoś ostatnio pusto stało się na forum, nikt nic nie pisze

Ocenianie ludzi bez poznania ich raczej nie jest dobrym pomysłem, ja tak jak Hijikata też lubię najpierw przyjrzeć się ludziom zanim ich ocenię.

Cytat :

By oceniać kogoś trzeba wpierw trafnie ocenić siebie.

Nanaka co masz przez to na myśli, możesz rozwinąć swoją myśl?

Postaram się. Chociaż nie potrafię zbytnio tlumaczyć. Jeśli nie ocenimy dobrze własnej wartości, swoich możliwości, zachowania, osobowości, to mylimy się przy ocenie innych. Kiedy ocenimy kogoś "on jest egoistą" powinniśmy najpierw spojrzeć na siebie. Myslę, że każdy z nas sam najlepiej zna lub pozna siebie. Dlatego jak oceniamy innych powinniśmy wcześniej przypomnieć sobie własną samoocenę. Aby nie czuć się lepszymi lub gorszymi...

Tak myślałem tylko nie wiedziałem czy myślimy o tym samym W zupełność się z Tobą zgadzam

Kei napisał:

Jakoś ostatnio pusto stało się na forum, nikt nic nie pisze

Ostatnio marcinsan zrobil rewolucje na forum jak nikt nie pisał i rozruszał towarzystwo. Tematy sie chyba wyczerpały, może ktoś da nowy?

Kei napisał:

Tak myślałem tylko nie wiedziałem czy myślimy o tym samym W zupełność się z Tobą zgadzam

Haha. Jacy my tu wszyscy jesteśmy jednomyślni

My jak taka wielka szczęśliwa rodzina na tym forum

No to teraz możemy przestać pisać o samotności !

fardar napisał:

No to teraz możemy przestać pisać o samotności !

To jaki temat proponujesz?