Drift - to technika jazdy samochodem w kontrolowanym poślizgu.
Ta dyscyplina powoli przywędrowała do Polski. Zapoczątkowano ją w Japoni. Na początku "ślizgano" się na krętych, górskich drogach, później przeniesiono się na tory, gdzie organizowane są zawody. W ten sposób drifting stał się także popularny w Stanach Zjednoczonych, tam gdzie odbywa się słynny D1 Grand Prix. Jest to jeden z najbardziej widowiskowych sportów samochodowych. Tutaj nie liczy się czas przejazdu. Chodzi głównie o dobrą zabawę, pokazanie umiejętności i stylu. Upraszczając drifting można nazwać jazdą bokiem. Owszem, ale kontrolowaną. Sztuka driftingu polega na umiejętnym kierowaniu samochodem w zakręcie podczas wielkiego, pięknego poślizgu. W tej dyscyplinie prym wiodą głównie auta z napędem na tylną oś, gdyż właśnie te wykazują największą nadsterowność oraz chęć do poślizgu. W autach przednionapędowych poślizgi ograniczają się do zarzucania hamulcem ręcznym czy stawianiu samochodu bokiem przez hamowanie lewą nogą. Samochody z napędem na wszystkie koła potrafią jeździć dynamiczniej i efektowniej od przednionapędowych, lecz wymaga to sporego zapasu mocy i umiejętności. Najlepszymi samochodami do driftu są tylnionapędowce (samochody z napędem na tylną oś) np. Nissan 350Z lub samochody z napędem na cztery koła np. Nissan Skyline. Samochód jest w drifcie gdy koła tylne przyspieszają w przód kierunku jazdy, szybciej niż koła przednie. Obecnie najpopularniejszymi zawodami w drifcie są D1 Grand Prix Professional Drift Series
[źródło:Wikipedia]
Tutaj także pare technik Driftu:
Do wprowadzania samochodu w kontrolowany poślizg można doprowadzić na wiele różnych sposobów (mniej lub bardziej kontrolowanych). Służą do tego różne, opisane poniżej techniki, często wiele z nich jest używanych w trakcie jednego driftu, w kombinacji kilku technik naraz.
Lift Off Drift (Race Drift, Kensei Drift) - Tej techniki używa się przy dość dużych prędkościach i w dość łagodnych łukach. W trakcie wchodzenia w zakręt kierowca puszcza na chwilę gaz, co powoduje delikatną nadsterowność. Później poślizg jest kontrolowany poprzez kontrę kierownicą i operowanie gazem. Do tej techniki potrzeba dość neutralnie wyważonego samochodu.
Feint Drift - Tzw. "rybka". Kierowca przed zakrętem wykonuje skręt w odwrotnym do zakrętu kierunku, po czym nagłym ruchem zarzuca autem w prawidłową stronę. To powoduje zapoczątkowanie poślizgu.
Braking Drift - Ta technika polega na przeniesieniu większości masy na przednią część samochodu poprzez krótkie, ale energiczne wciśnięcie hamulca podczas inicjacji zakrętu. Im bardziej nadsterowne auto, tym mniejsza powinna być siła nacisku na hamulec. Tylna oś traci w tym momencie przyczepność i ropozczyna się poślizg.
Clutch Kick - W naszym języku będzie to po prostu strzał ze sprzęgła. W trakcie przechodzenia przez zakręt kierowca naciska na chwilę sprzęgło, by po chwili energicznie je odpuścić, co spowoduje "strzał" i nagłą utratę przyczepności. Staje się tak dlatego, że po puszczeniu sprzęgła następuje nagłe przekazanie dużego momentu obrotowego na tylne koła.
Shift Lock - Kierowca wciska sprzęgło przed zakrętem, zmniejszając nieco obroty. Często wykonywana jest wtedy redukcja na niższy bieg. W trakcie zakrętu sprzęgło jest odpuszczane, co daje efekt podobny do chwilowego zaciągnięcia hamulca ręcznego. Aby zminimalizować obciążenia, ta technika powinna być stosowana na bardziej śliskich nawierzchniach.
E-Brake Drift (Emergency Brake Drift, Side Brake Drift) - Jedna z najprostszych i najłatwiejszych technik driftu. Chodzi oczywiście o zaciąganie hamulca ręcznego. Podczas zakrętu na wciśniętym sprzęgle zarzucamy na chwilę hamulec ręczny, co spowoduje chwilowe zablokowanie tylnej osi i zapoczątkuje poślizg samochodu. Często ta technika dołączana jest do innych technik w celu korygowania ewentualnych błędów lub ratowania się z opresji.
Dirt Drop Drift - Ta technika polega na wyjechaniu tylną osią poza tor, lub w miejsce o mniejszej przyczepności. To spowoduje zapoczątkowanie poślizgu, nie utracając prędkości-technika bardzo przydatna w autach o małej mocy.
Jump Drift - Kierowca wjeżdża tylnim kołem (tym po wewnętrznej stronie zakrętu) na "tarkę", co spowoduje jego "podskok" i chwilową utratę przyczepności, która zapoczątkuje nadsterowność.
Long Slide Drift - Technika stosowana przy dużych prędkościach. Polega na zapoczątkowaniu długiego driftu jeszcze przed wejściem w zakręt. Dirft inicjowany głównie za pomocą hamulca ręcznego.
Swaying Drift (Choku-Dori, Manji) - Technika podobna do Feint'a. Polega na powolnym zarzucaniu autem z boku na bok w trakcie jazdy na wprost.
FF Drift (Front Wheel Drive Drift) - Technika driftu za pomocą samochodu z napędem na przednie koła. Głównie polega na stosowaniu hamulca ręcznego oraz hamulców (może przydać się znana z rajdów technika hamowania lewą nogą).
Power Over - Technika polegająca na spowodowaniu ciężkiej nadsterowności poprzez maksymalne wciśnięcie gazu w trakcie przechodzenia przez zakręt. Do tej techniki potrzebny jest spory zapas mocy.
Innym sposobem jest skręcenie kołami w prawo lub lewo i dodanie gazu na max (technika skuteczna tylko w samochodach z napędem na przednie koła)
[źródło wikipedia]